Mt. Holly álverið sagt borga nálægt 50 USD/MWst

Það átta sig kannski ekki allir á því en um þessar mundir stendur yfir gríðarlega hörð barátta um afnot að sjálfbærum orkuauðlindum íslensku þjóðarinnar. Sú barátta er tilkomin vegna þess að raforkusamningur sem Norðurál, sem á og rekur álver á Grundartanga, gerði við Landsvirkjun seint á tíunda áratug síðustu aldar rennur út árið 2019 og verið er að reyna að endursemja um hann. Gildandi samningur þykir í flestum samanburði slakur fyrir Landsvirkjun, og þar af leiðandi íslensku þjóðina sem á fyrirtækið, sem litast að einhverju leyti af þeim aðstæðum sem voru fyrir orkusölu hérlendis þegar hann var gerður.

Þannig hefst grein sem birtist á Kjarnanum fimmtudaginn 17. desember s.l. Undanfarin misseri hefur þetta álver Century Aluminum á Grundartanga verið að greiða á bilinu 15-20 USD/MWst vegna raforkunnar. Flutningskostnaður rafmagnsins er innifalinn í því verði.

Raforkuverðið til Norðuráls er tengt álverði og miðað við verð á áli í dag er umrætt raforkuverð til Norðuráls nú talsvert undir 20 USD/MWst. Sem er með því allra lægsta í heiminum - og vel að merkja töluvert lægra verð en Norðurál greiddi á liðnu ári (sbr. grafið hér til hliðar). Þegar Landsvirkjun er búin að greiða flutningskostnaðinn til Landsnets er þetta orkufyrirtæki okkar Íslendinga núna einungis að fá talsvert undir 15 USD/MWst fyrir raforkuna til Norðuráls.

Raforkusamningur Landsvirkjunar og Norðuráls rennur út 2019. Komið hefur fram að fyrirtækin hafa undanfarin misseri (og mögulega lengur) verið í viðræðum um raforkusölu eftir að þessi samningur rennur út (hann var síðast endurskoðaður 1999). Þess má geta að eigandi Norðuráls, þ.e. Century, er að stærstu leiti í eigu hrávörurisans Glencore. Sé stjórnenda-kúltúrinn innan Century í anda Glencore kemur ekki á óvart hversu mikil harka virðist í þessum samningaviðræðunum af hálfu álfyrirtækisins.

Það er útilokað að verð í nýjum eða framlengdum samningi við Norðurál verði undir 35 USD/MWst (þá er flutningskostnaður innifalinn). Það verð væri, skv. upplýsingum frá ráðgjafarfyrirtækinu Platts, mjög nálægt því að vera sama verð eins og Century greiðir vegna álvers fyrirtækisins í Sebree í Kentucky. Aftur á móti mun raforkuverðið sem Century greiðir vegna álvers fyrirtækisins í Mt. Holly í Suður-Karólínufylki vera miklu hærra eða nálægt 50 USD/MWst.

Það er áhugavert að nýverið tilkynnti Century að það væri hætt við að draga úr framleiðslu i Sebree. Sem er merki um að álverið í Sebree er talið vænlegt til að skila hagnaði m.v. stöðuna á álmarkaði. Þetta álver er vel að merkja, eins og áður sagði, að greiða raforkuverð sem er svipað og jafnvel nokkru hærra en það verð sem álver Rio Tinto Alcan í Straumsvík greiðir. Vafalítið reynir Century að gera lítið úr samanburði við bæði Sebree og Straumsvík; eftir atvikum með vísan til hærri skulda Norðuráls. Hver og einn getur haft sína skoðun á því hvort sá skuldaleikur álvers gagnvart móðurfyrirtækinu skipti þarna umtalsverðu máli.

Eins og áður sagði, þá er álver Century í Mt. Holly að greiða miklu hærra verð eða nálægt 50 USD/MWst. Miðað við hversu lágt álverð er í dag, kemur því ekki á óvart að Century hefur dregið úr framleiðslu vegna álversins í Mt. Holly. Tekið skal fram að Century hefur sagt að fyrirtækinu hafi tekist að semja um ódýrari raforku vegna Mt. Holly (það verð er sennilega svipað eins og álverið í Sebree er að borga). En vegna reglna þarna vestra getur fyrirtækið ekki fengið aðgang að þeirri orku, nema með samþykki raforkufyrirtækisins sem nú bæði selur og flytur raforku til Mt. Holly.

Slíkt samþykki hefur enn ekki fengist. Og bersýnilegt að með framleiðslusamdrættinum í Mt. Holly er Century að þrýsta á stjórnvöld í Suður-Karólínu um að veita fyrirtækinu möguleika á hagstæðari kjörum heldur það nú býr við hjá Santee Cooper (sem er orkufyrirtæki í eigu fylkisins). Kannski sjáum við Century brátt opinberlega beita sömu aðferð hér á landi - og segjast draga úr framleiðslu sinni um þriðjung ef Landsvirkjun gefi ekki eftir í samningaviðræðunum (um 2/3 raforkunnar sem Norðurál notar kemur svo frá HS Orku og Orkuveitu Reykjavíkur og þeir samningar gilda til 2026).

Með hliðsjón af því m.a. hvaða raforkuverð álverum býðst almennt í Evrópu og Bandaríkjunum, þá eru nákvæmlega engin rök til þess að Norðuráli bjóðist nýr eða framlengdur raforkusamningur hér nema orkuverðið þar verði a.m.k. 35 USD/MWst. Rökrétt viðmiðun í samningaviðræðum fyrirtækjanna, þ.e. Landsvirkjunar og Norðuráls, er því í reynd sú að Norðurál greiði minna en 50 USD/MWst en meira en 35 USD/MWst.

Flutningur á raforkunni til Norðuráls er innifalinn í þessum verðum. Þess vegna myndi hærra verðið (um 50 USD) í reynd nánast jafngilda því verði sem er auglýst verð Landsvirkjunar, sem er 43 USD/MWst. Það verð er líka í nágrenni við það verð sem ON samdi nýverið um við Silicor Materials. En sökum þess hversu Norðurál er að kaupa mikið magn af raforku eru kannski rök til þess að verðið til fyrirtækisins yrði eitthvað lægra. Niðurstaðan er sú að áðurnefnd tillaga um að raforkuverðið til Norðuráls verði nálægt eða rétt rúmlega 35 USD/MWst er bæði eðlileg og sanngjörn. Og um leið er útilokað að Norðurál fái samning á lægra verði en þetta.

Athugasemdir

[Ketill Sigurjónsson, 22.12.2015 kl. 10:55]

Samkvæmt nýrri frétt frá Platts náðist í gærkvöldi (að íslenskum tíma) samkomulag milli Century og orkufyrirtækisins Santee Cooper. Sem felur í sér að Century fær aukinn aðgang að raforku frá öðrum framleiðendum, vegna álversins i Mt. Holly. Hingað til mun álverið hafa verð að greiða nálægt 50 USD/MWst. Með þessu nýja samkomulagi er líklegt að stærstur hluti raforkunnar til Mt. Holly verði nú verðlögð undir 40 USD/MWst og mögulega nálægt 35 USD/MWst (þ.e. svipað verð eins og álverið í Sebree greiðir). Hvert verðið nákvæmlega er til Mt. Holly mun sennilega skýrast bráðlega, því skv. bandarískum lögum er unnt að fá upplýsingar um þetta með vísan til upplýsingalaga (jafnskjótt og stjórnir fyrirtækjanna hafa samþykkt samkomulagið). Umrædda frétt Platts má sjá hér:

http://www.platts.com/latest-news/metals/boston/south-carolinas-santee-cooper-century-aluminum-21652300