Kusur og hveiti besta fjárfestingin?

Hvað það verður, veit nú enginn, vandi er um slíkt að spá. Þessi uppáhaldsspeki Orkubloggarans á jafnt við árið 2012 eins og á öðrum tímum. Engu að síður er stundum gaman að spá. Og ekki síður að spá í spár annarra um framtíðina. Sem er einmitt það sem Orkubloggið gerir í dag.

Byrjum á að líta til hinnar árlegu svaðaspár danska spútníkbankans Saxo bank. Þar ber hvað hæst að mjög muni hægja á efnahagslífinu i Kína. Það muni hafa víðtækar afleiðingar og t.a.m. gera Evrópu og Bandaríkjunum ennþá erfiðara fyrir að ná sér aftur á flug. Samdrátturinn í Kína myndi, að mati Saxo, líka leiða Ástrali beinustu leið inní kreppu. Efnahagur Ástrala byggir nefnilega mjög á hrávöruframleiðslu og hrávöruútflutningi til SA-Asíu.

Uppgangurinn í Kína undanfarin ár hefur skapað mikla eftirspurn eftir kolum, málmum, kjöti o.s.frv. pg þá ekki síst frá Ástralíu. Þó svo aðeins hafi hægt á uppsveiflunni í Kína hefur eftirspurnin þarðan (og frá öðrum ríkjum í SA-Asíu) ennþá verið næg til að halda uppi blússandi ferð á hrávöru-rússíbananum suður í Ástralíu. En það kann sem sagt að breytast árið 2012 - álíta þau hjá Saxo - og þar með muni ástralska húsnæðisblaðran sennilega loksins springa og ástralíudollarinn falla .

Annar skemmtilegur og hæfilega kærulaus spámaður er fjárfestinga-gúrúinn Jim Rogers. Hann segir í viðtali á CNBC að þetta verði ekki fallegt ár og best sé að skortselja all draslið. Þar nefnir hann sérstaklega hlutabréf í bandarískum tæknifyrirtækjum og flest evrópsk hlutabréf. Hann er einnig á því að yfirvofandi sé verðfall á flestum hrávörumörkuðunum. Rogers undanskilur þó eina tegund hrávöru, sem hann treysti á að hækki á árinu 2012. Sem eru landbúnaðarafurðir. Og til lengri tíma er hann mjög bullish á landbúnaðarafurðir og þar séu mikla hækkanir framundan.

Já; almennt séð álítur gamli refurinn Jim Rogers að við séum að barmi ægilegrar matvælakreppu, þ.e. að framleiðsla á landbúnaðarafurðum muni ekki ná að halda í eftirspurnina. Þetta muni birtast í síhækkandi verði á landbúnaðarafurðum. Þetta er ekki bara skot útí bláinn hjá Rogers, heldur styðst hann þarna við beinharða tölfræði. Hann bendir á að meðalaldur bænda í heiminum fari hratt hækkandi og alvarlegir flöskuhálsar séu að myndast í matvælaframleiðslunni. Á sama tíma fjölgar mannkyninu jafnt og þétt (fjöldinn fór yfir 7 milljarða á liðnu ári; 2011). Fjölgunin muni halda áfram og svo vill til að frumskilyrði hvers og eins er jú að fá næringu. Hvort sem er kjöt, mjólk eða hrísgrjón.

Hér má nefna að hollenski búnaðarbankarisinn Rabobank, sem er framarlega á því sviði að greina matvælaeftirspurnina í heiminum, segir að árið 2030 muni eftirspurn eftir kjöti verða 45% meiri en er í dag! Ástæðan sé fólksfjölgun, en þó ekki síður vaxandi kaupmáttur í löndum eins og Brasilíu, Rússlandi og Kína. Þetta muni setja mikinn verðþrýsting á matvæli og þá ekki síst landbúnaðarafurðir. Það er því kannski ekkert skrýtið að Jim Rogers segi það blasa við að veðja á þennan hluta hrávörumakaðsins: "Going forward we're going to have huge shortages developing of everything - including shortages of farmers - so agriculture is going to be a great place for the next 10-20 years."

Með agriculture á karlinn ekki við landbúnaðarfyrirtæki, heldur fyrst og fremst hrávöruna sjálfa. Kálfana, hrísgrjónin og hveitið. Þó svo hækkandi hrávöruverð myndi sjálfsagt virka jákvætt á hlutabréfaverð fyrirtækja í bransanum, hafi rannsóknir sýnt að miklu ábatasamara sé að veðja á hrávöruna sjálfa. Það gerir maður annað hvort með kaupum á framvirkum hrávörusamningum (futures) eða að fjárfesta í þeirri ljúfu fjármálaafurð sem kallast hrávörusjóðir (commodity exchangetraded funds eða commodity ETF's)

Í öðru glænýju viðtali er Rogers á sömu nótum og bætir þá reyndar við að skynsamlegt sé að fjárfesta í landbúnaðarlandi: "Agriculture in my view is going to be one of the best areas of the world economy in the next few years, whether you buy farmland or buy farm products or become a farmer ... If you buy the right land and you find the right farmers, you're going to make staggering amounts of money because agricultural prices will go up, the value of the land will go up, your profits will go up every year."

Rogers álítur að það séu tækifæri til að græða á landbúnaði nánast um allan heim. Hann er samt sérstaklega spenntur fyrir Afríku, Suður-Ameríku og SA-Asíu. Og nefnir Búrma (Myanmar) sérstaklega. "Myanmar is where China was in 1978; they're just opening up and starting over. So Myanmar I find very exciting, especially for agriculture. There are places, and Africa - I cannot tell you how much money is going to be made in Africa. The Chinese are down there buying up as much agriculture as they can in Africa. There are great opportunities in the world. The West and the developed world may have serious problems facing us, but there're spectacular opportunities out there".

Og það virðist sem Danirnir hjá Saxo bank séu á svipuðum nótum. Því þó svo þeir telji reyndar að flestir málmar og orkuhrávörur muni lækka á árinu 2012, eru þeir á öðri máli með margar landbúnaðarafurðir. Álita t.d. að verð á hveiti muni hækka um hvorki meira né minna en helming á árinu sem er nýgengið í garð.

Í þessu sambandi er athyglisvert að líta aðeins til baka. Það er nefnilega svo að margir þeirra sem græddu hvað mest árið 2011 voru þeir sem veðjuðu á verðhækkanir ýmissa landbúnaðarafurða. Það var t.d. svo að hrávaran sem hækkaði mest í verði árið 2011 voru nautgripir á fæti. Já - live cattle var málið árið 2011 með 21% hækkun yfir árið; mestu hækkunina af öllum hrávörum heimsins. Þarna eru Ástralir einmitt risastórir og flytja ókjör af lifandi nautgripum til landa eins og Indónesíu og Malasíu. Kannski eru einfaldlega kusur og hveiti besta fjárfestingin?

Athugasemdir

[Sigurður Baldursson, 8.1.2012 kl. 13:47]

Mjög athyglisverð greining. Ég held að dagar ódýrra matvæla séu taldir.