Fáránlega ódýr ólía

Þetta var hressileg sveifla á olíuverðinu í dag. Minnir mig á það þegar Kristinn Björnsson, sem þá var forstjóri Skeljungs, mælti með "hressilegu karlmannablöðunum" sem þá var hægt að kaupa á Shell-stöðvunum. Það var náttúrulega löngu fyrir hin tómu leiðindi eins og olíusamráðsmál og Gnúp. Those were the days.

Annars veit ég ekki hvað menn ætla lengi að halda þessu rugli áfram um að olíuverðið sé svo óskaplega hátt. Vissulega er það eilítið í hærri kantinum. En eins og áður hefur verið bent á hér á Orkublogginu, er verðið í dag barrasta alls ekki svo voðalega hátt í sögulegu samhengi. Og það er auðvitað tómt bull að stríðsótti tengdur Íran valdi hækkuninni í dag. Menn voru bara eitthvað utan við sig i gær, þegar olíuverðið lækkaði þrátt fyrir minnkandi birgðastöðu Bandaríkjanna. Og vöknuðu svo aftur í dag.

O, nei. Ef Íran lendir í alvöru stríðátökum mun verðið rjúka upp í a.m.k. 190 USD tunnan. Og við höfum auðvitað séð fyrir endann á billegri olíu. A.m.k. í bili. Enda var verðið bara fáránlega lágt hér fyrir ári síðan eða svo. Svo það er eins gott að fara að horfa til nýrra og hagkvæmari orkugjafa. Eins og t.d. vindorku.

Verst að gusturinn er kannski ekki alveg hagkvæmasta orkan fyrir bílaflotann. Menn geta þó alltaf reynt að leita sparnaðarleiða, eins og sjá má á myndinni.

Annars veit ég ekki hvar þetta endar þarna vestur í Bandarikjunum. Dollarinn er orðinn eins og hver önnur drusla, en samt virðist útflutningur Bandaríkjanna ekki vera að aukast eins og ætla mætti með lækkandi dollar. A.m.k. voru tölurnar fyrir apríl skuggalega lágar. Bráðum koma tölur fyrir maí - maður bíður spenntur.

Staðreyndirnar sem Bandaríkjamenn horfast nú í augu við eru heldur nöturlegar. Blikur eru á hlutabréfamarkaðnum, atvinnuleysi er að aukast og húsnæðisbólan er hreinlega að springa í tætlur. 

Tökum bæinn Stockton sem dæmi. Hann liggur um 120 km austur af San Francisco og þarna búa nærri jafn margir og íslenska þjóðin. Í Stockton eru nú 75% allra heimila sögð til sölu eða að lenda á nauðungasölu. Markaðsverð fasteigna í bænum hefur lækkað um 60% frá því fyrir tveimur árum, þegar verðið fór hvað hæst. Þetta lítur ekki vel út. Eða ætti maður kannski að kaupa?

Olíuverð í nýjum hæðum

Hr. Álver og bert kvenfólk

Í dag var tekinn fyrsta skóflustungan, eins og það er kallað, að álveri við Helguvík. Mig minnir að það hafi verið Spilverk þjóðanna, sem á sínum tíma söng um parið hamingjusama; þau Álver og Álvöru. Spilverkið var bæði fyndið og frábærir tónlistamenn. Full ástæða til að syngja með.

Það er líka ástæða til að samgleðjast með Norðuráli yfir þessum áfanga. Sem kunnugt er, er það bandarískt stórfyrirtæki, Century Aluminum, sem bæði á álver Norðuráls á Grundartanga og er að fara að byggja álverið í Helguvík. Fyrirtækið rekur þrjú önnur álver í Bandaríkjunum; 244 þúsund tonna ver i Kentucky, 170 þúsund tonna ver í Vestur-Virginíu og á svo rétt tæp 50% í 224 þúsund tonna álveri í Suður-Karólínufylki.

Framleiðslan á Grundartanga er 260 þúsund tonn á ári og mér skilst að fullreyst eigi Helguvíkurverið að framleiða um 220 þúsund tonn á ári.  Þannig að þegar nýja verið verður risið í Helguvík, reiknast mér til að álframleiðslan hjá Century Aluminum á Íslandi verði 480 þúsund tonn árlega. Sem slagar vel í framleiðslu þeirra i Bandaríkjunum. Spurning hvort fyrirtækið sæki þá um fulla skráningu í Kauphöllinni? Í stað þess að vera bara með einhver fáin bréf þar skráð.

Mér líst nokkuð vel á að þessi nýja verksmiðja skuli vera staðsett þarna við Helguvíkina. Og að hún fái orku úr iðrum jarðar í stað þess að fara að virkja meira vatnsafl. Rétt að staldra aðeins við í þeim efnum eftir hasarinn í kringum Kárahnjúka, Þjórsárver og nú neðri hluta Þjórsár.

Það ku vera búið að ganga frá samningum um orku vegna fyrsta áfanga versins, sem verði með allt að 150 þúsund tonna framleiðslugetu. Orkan á að koma frá Orkuveitu Reykjavíkur (100 MW) og frá Hitaveitu Suðurnesja (100-150 MW).

Aftur á móti hef ég ekki neinstaðar séð staðfestingu þess efnis að álverið hafi þann losunarkvóta, sem það hlýtur að þurfa. Hafa stjórnvöld yfir slíkum kvóta að ráða? Og ef svo er; ætla þau þá að gefa þessu ágæta fyriræki kvótann? Nei - þau hljóta að selja þeim kvótann. I presume. Eins og þau ætla að láta bifreiðanotendur greiða fyrir sína kolefnislosun. 

Að lokum er hér yfirlit yfir þróun hlutabéfaverðs Century Aluminum s.l. 3 ár. Er bara á nokkuð góðu skriði. Fyrir áhugasama fjárfesta, þá er auðkenni fyrirtækisins CENX á Nasdaq. Báxít-námur á Jamaíka eru líka í eignasafninu. Var það ekki örugglega snillingurinn Vilhjálmur Vilhjálmsson sem söng um bert kvenfólkið á Jamaíka? Kannski vinna þær í báxítinu.

Fyrsta skóflustunga að álveri

Nonni á Skipalóni

Erlendir kunningjar mínir eru flestir hálf sjokkeraðir yfir "villimennskunni" að skjóta hvítabjörninn. Ég get svo sem skilið það. En Íslendingurinn í mér segir mér líka að það sé ekkert athugavert við það að aflífa bjarndýr sem gengur á land og getur ógnað fólki. Enda í fullu samræmi við aðdáun mína á sögunni æsispennandi um Nonna á Skipalóni.

Slíkt er líka í samræmi við lögin um friðun og veiðar á villtum fuglum og spendýrum. Og ég svara gagnrýni útlendinganna með hæðnisglósum um að þeir séu fjárans firrtir hamborgararassar, sem skilji ekki hvernig alvöru náttúra sé.

Samt verð ég að viðurkenna, að mér þykir þetta dráp að sumu leyti táknrænt fyrir ákveðinn sóðaskap í íslenskri þjóðarsál. Þó svo þetta séu stórhættuleg dýr er drápið enn eitt táknið um virðingarleysi við náttúruna, sem allt of oft sést hér á landi. Því miður. 

Þó svo þjóðin hafi einu sinni fyrir ekki ýkja löngu verið fátæk og átt í harðri baráttu við náttúruöflin, þá eru tímarnir breyttir. Það er ekki lengur þannig að við deyjum Drottni okkar, þó svo við leyfum náttúrunni stundum að njóta forgangs. Jafnvel þó það kosti pening.

Það er nú einu sinni svo að 19. öldin er liðin. Þegar orðið "lífsbarátta" hafði raunverulega merkingu. Myndin er úr bókinni frábæru, Á Skipalóni, eftir Jón Sveinsson.  Man að mér fannst nákvæmlega ekkert athugavert við það þegar hetjan og hraustmennið hann Guðmundur stakk öskrandi hvítabirnirnina á hol við Skipalón. Og ég sofnaði fjarska vel eftir lesturinn hjá pabba, hafandi á meðan gætt mér á nýjum eplum úr Kaupfélaginu.

 

Hvítabjarnarmál vekur athygli

Óvænt dramatík

Þetta var nokkuð dramtískur dagur. Olíuverðið lækkaði rúmlega 1,5% í dag. Það var sumpart óvænt því birgðastaðan í Bandaríkjunum, skv. hinum vikulegu miðvikudagstölum batnaði ekki. Heldur þvert á móti versnaði. Sem hefði að öllu eðlilegu, átt að orsaka verðhækkun á olíu. En þar með er ekki öll sagan sögð. Í reynd er etv. að hefjast útbreytt og umfangsmikið ferli í Asíu, sem mun hugsanlega draga úr hagvexti í heiminum. Þess vegna er ástæða til að veita atburðum dagsins sérstaka athygli.

Líklegasta ástæða verðlækkunar dagsins er að í dag urðu nokkrir atburðir, sem líklegir eru til að draga úr heimseftirspurn eftir bæði bensíni og díselolíu. Stjórnvöld á Indlandi tilkynntu um 11% verðhækkun á bensíni og um 9% á gasolíu. Þessi mikla verðhækkun er vegna lækkunar a niðurgreiðslum. Indland flytur inn um 3/4 allrar olíuneyslu landsins og stjórnvöld stýra verðinu. Indland berst við umtalsverðan viðskiptahalla og er að kikna undan því að halda olíuverði í landinu lágu með niðurgreiðslum.

Þessi verðhækkun á Indlandi er þó smámunir í prósentum miðað við ákvörðun stjórnvalda í Malsíu, sem einnig var tilkynnt í dag. Þar verður dregið svo mikið úr niðurgreiðslum að olíuverð í landinu mun hækka stórkostlega. Bensínið hækkar um 40% og díselolían um nærri 65%! Fleiri Asíulönd eru sögð vera að hugleiða hið sama og reyndar hefur indónesía þegar fetað þessa leið (í apríl).

Niðurgreiðslurnar hafa verið að leika ríkiskassa þessara landa grátt. Óbreyttar niðurgreiðslur hefðu t.d. getað kostað Malasíu jafnvirði 17 milljarða USD á árinu. Sem er barrrasta þó nokkuð, eða fjórum sinnum meira en þar á bæ er eytt í heilsugæslu, skóla og her á ári.

En niðurstaðan er sem sagt þessi: Lækkandi olíverð á heimsmarkaði í dag, er líklega fyrst og fremst tilkomið vegna hækkandi olíuverðs! Skemmtilega öfugsnúið?

Þessar verðhækkanir í Asíu gætu leitt til mótmæla og óstöðugleika í löndunum. Verðhækkanirnar munu a.m.k. hvetja verðbólguna áfram og þaðan gæti verðbólga og óróleiki breiðst víðar um heiminn. Þetta eru sannarlega miklir óvissutímar. Sem líka skapa mörg tækifæri.

Hlutabréf nutu góðs af lækkun olíuverðs

Tækifæri eða kafsigling?

Mikið er um bjartsýna drauma nú á Grænlandi. Hugsanlegt olíuævintýri er handan við hornið. Og enn nær kann að vera megafjárfesting i áliðnaði.

Alcoa íhugar nú byggingu risaálvers á vesturströnd Grænlands. Raforkan myndi koma frá vatnsaflsvirkjunum. Aðdráttarafl Grænlands fyrir Alcoa er einfalt; að fá orkuna á sem allra lægstu verði í landi þar sem likur á stjórnmálabyltingu eru hverfandi. Not in their wildest dreams, gat Alcoa órað fyrir því að fá orku einhverstaðar í hinum vestræna heimi ódýrari en á Íslandi. En það gæti gerst á Grænlandi.

Álverið myndi framleiða allt að 350.000 tonn á ári, sem er svipað og Fjarðarálver þeirra Alcoamanna. Heildarfjárfestingin er sögð vera u.þ.b. 20 milljarðar DKK, sem í dag samsvarar 320 milljörðum ISK. Viðlíka fjárfesting hefur aldrei átt sér stað á Grænlandi, að undanskilinni Thule herstöðinni. Þetta er hátt í sex sinnum sú upphæð, sem grænlenska ríkið veltir á einu ári. Bent hefur verið á að þessi fjárfesting samsvari því að um 100 Stórabeltisbrýr væru byggðar í Danmörku á sama tíma (þ.e. 20 brýr á ári í 5 ár). 

Staðsetningin er enn opin, en horft er til svæðisins milli Nuuk og Syðri Straumfjarðar (Kangerluusuaq). Í augnablikinu virðist smábærinn Maniitsoq, 300 km norður af Nuuk, álitlegasta staðsetningin. Stefnan er að virkjanaframkvæmdir byrji 2010 og að álverksmiðjan hefji starfsemi 2014. Hún myndi skapa um 700-800 varanleg störf í þessu 2.500 manna þorpi. Sem reyndar er fjórða stærsta þéttbýlið á Grænlandi. 

Fram til þessa hefur Maniitsoq einkum verið þekkt fyrir mikla náttúrufegurð og að vera athvarf milljarðamæringa, sem þarna geta sprangað frjálsir og óáreittir um götur og skotist á þyrlum á einstök skíðasvæði í nágrenninu. Forbes segir Bill Gates vera fastagest í Maniitsoq og þangað munu líka koma margir rússneskir ólígarkar. Myndin hér að neðan er einmitt frá einni brekkunni nálægt Maniitsoq. 

Alcoa er sagt hafa undrast mjög að þessi plön skuli ekki hafa mætt minnstu andstöðu frá umhverfisverndarsamtökum. Líklega hefur þeim orðið hugsað til Íslands í þessu sambandi.

Aftur á móti heyrast efasemdarraddir frá hagfræðingum, sem vara við framkvæmdunum og segja að þær séu alltof áhættusamar fyrir grænlenska ríkið. Það verði algjörlega háð álverði og Alcoa muni fá efnahagsleg tögl og haldir í landinu.

Annars veltir maður fyrir sér af hverju stóriðja virðist sérstaklega sækjast eftir að troða sér niður á fallegustu svæðum jarðar. Álverksmiðja í Maniitsoq. Olíuhreinsunarstöð í Hvestu í Arnarfirði. Þetta er auðvitað ekkert annað en birtingarmynd á örvæntingu fólks, sem er innilokað með verðlausar eignir sínar á þessum afskekktu svæðum.

Ástæða er til að nefna það sérstaklega, að ég er eindreginn stuðningsmaður áliðnaðar og að virkja endurnýjanlegar orkuauðlindir. En þetta á ekki að gera í blindni. Bæði hafa svona framkvæmdir víðtæk þjóðfélagsleg áhrif og stórfelld umhverfisáhrif. Og ef dreifa á stóriðju hingað og þangað um landið verður fyrst að vera fyrir hendi skynsamleg stefna um hvaða svæði skuli undanskilin vegna t.d. náttúrusjónarmiða.

Og að hafa það hugmyndaflug að vilja setja niður olíuhreinsunarstöð í einhvern alfallegasta fjörð landsins er með öllu óskiljanlegt. En kannski er þetta strategía. Eins og þegar verktakar ætla að byggja blokk. Þeir byrja á að kynna tillögu að skipulagi með 20 hæða ferlíki. Vitandi að þeir munu þurfa að bakka og fá svo leyfi til að byggja 15 hæðir. Og hlaupa svo hlæjandi í bankann. 

Í mínum huga er stjórnmálamönnum skylt að bregðast við. Staðsetja verksmiðjurnar á svæðum þar sem náttúruskaðinn er sem minnstur. Annars endar þetta með því að engu verður hlíft - allt í nafni fjármagnsins. Það er afskaplega undarlegt að heyra suma stjórnmálamenn nú segja að þetta sé í reynd ekki lengur í þeirra höndum, heldur ráði sveitarfélögin og einkaaðilar þessu. Þvílíkt ábyrgðarleysi!

Ódýrt að dæla á tankinn á Grænlandi

BIG business!

Í reynd er búið að skapa alþjóðlegt kerfi með kolefnisviðskipti. Sem merkir einfaldlega að það er búið að einkavæða andrúmsloftið. Í jákvæðasta skilningi. Þetta er reyndar ennþá eitt best varðveitta viðskiptaleyndarmál í heimi. Þ.e.a.s. markaðurinn er enn nánast á fósturstigi, vöxturinn næstu árin á eftir að verða hraður og möguleikarnir hreint magnaðir.

Viðskipti með kolefnisheimildir (carbon credits) námu rúmum 30 milljörðum USD árið 2006. Og 2007 voru þau tvöfalt meiri eða um 64 milljarðar USD. Það sem af er þessu ári hefur þetta met verið sprengt svo um munar. Fyrstu fimm mánuðina 2008 voru kolefnisviðskiptin um 70 milljarðar dollara. Og það eru enn sjö mánuðir eftir af árinu!

Mest eru viðskiptin á evrópska kolefnismarkaðnum; European Climate Exchange (ECX). Þessi bisness fer líka ört vaxandi í Bandaríkjunum þar sem Chicago Climate Exchange er stærstur, en NYMEX er líka nýbyrjað með þessi viðskipti. Sama er að segja um kauphöllina í Montreal; Montreal Climate Exchange. Og nokkrar kauphallir í Asíu eru nú að spá í að opna á þessi viðskipti, svo og í Ástralíu.

Þetta er reyndar ekkert dekurmál eða smotterí. Eins og sumir virðast halda, af þeirri ástæðu einni að þetta er "grænt og vænt". Til eru fjármálastofnanir sem spá því að viðskipti með carbon credits verði innan fárra ára stærsti commodity market heimsins. T.d. bæði Barclays og Fortis.

Hvenær hefjast viðskipti með kolefnisheimildir á Íslandi? Æ, ég gleymdi því að hér ætlar ríkið að vera með skítuga puttana í þessu. Láta almenning blæða með skattlagningu og líklega áfram gefa stóriðjunni ókeypis heimildir. Við búum nefnilega í Litla-Sovét.

Og vegna fréttarinnar um kolefnisskattinn: Mér sýnist vera í uppsiglingu slæmt og ósanngjarnt kolefnisskattkerfi á bíla. Fæ ekki betur séð en að ríkið ætli enn einu sinni að fara að stýra því hvernig bíla fólk kaupir sér. Leyfum fólki að ráða því hvernig bílum það vill aka á og höfum skattlagninguna jafna; sömu vörugjalds-prósentu á allan bílaflotann!

Bensínhákar óseljanlegir?

Nobody knows nuthin!

Hér kemur stutt saga af öldruðum snillingi:  

Stundum verð ég smá þreyttur á eltingaleik fjölmiðla við hlutabréfamarkaðinn. Og fleiri markaði, eins og t.d. olíuverðið. Ekki síst er orðalagið oft kómískt. Eins og t.d. í þessari frétt Morgunblaðsins, sem birtist í kjölfar þess að olíuverð hefur núna lækkað örlítið: "Eru nú taldar líkur á að heldur muni hægjast á olíuverðshækkunum... þar sem dregið hefur úr eftirspurn eftir eldsneyti... í Bandaríkjunum". 

M.ö.o. er verið að segja að líkur séu á að olíuverð haldi áfram að hækka - en bara aðeins hægar en verið hefur. Sem sagt örlítill slaki. En samt áframhaldandi hækkanir. 

Sannleikurinn er þó sá að allt vit allra "sérfræðinga" heimsins er nákvæmlega til einskis þegar verið er að spá framtíðarþróun olíuverðs. Þess vegna eru svona fréttir í reynd gjörsamlega marklausar.

Hinn rétt tæplega áttræði Jack Bogle orðaði þetta skemmtilega í viðtali við Fortune í desember s.l.:

"Let me tell you all you need to know about the investment business. Nobody knows nuthin!"

Reyndar eru þetta ekki orð Bogle sjálfs. Heldur segir hann þetta hafa verið einhverja bestu viðskiptaráðgjöf, sem hann hafi nokkru sinni fengið. Og þetta var ekki aðeins besta ráðið, heldur líka hið fyrsta. Það var kollegi hans, sem gaukaði þessu að Bogle, þegar þeir unnu sem sumarstarfsmenn hjá verðbréfafyrirtæki á menntaskólaárunum.

Og ráðið virðist hafa reynst Bogle nokkuð vel. Hann er stofnandi fjármálafyrirtækisins Vanguard og fyrrum forstjóri þess. Sjóðir Vanguard eru nú, rúmum þremur áratugum eftir að Bogle stofnaði fyrirtækið, um 1.300 milljarðar USD. Svona árangur næst aðeins með því að muna það, að taka EKKI mark á "sérfræðingum". Heldur beita eigin hyggjuviti eftir bestu getu.

Og Bogle bætti því við: "That sounds cynical, but we don't know what the markets hold, certainly not in the short run. We have no idea.". Eins og talað úr mínum munni! I love this guy.

Dregur úr eftirspurn eftir olíu

Snilld

Svei mér þá ef Gísli Marteinn hefur ekki tryggt sér atkvæði mitt með því að leggja áherslu á hjólreiðastíga i Reykjavík. Reyndar bý ég Kópavogsmegin í Fossvogsdalnum, þ.a. að ég á erfitt með að standa við það að kjósa Gísla. Legg til að Reykjavík og Kópavogur sameinist í eitt sveitarfélag. Sem mætti mín vegna heita Reykjavík. Eða Ingólfsborg.

En ég er sem sagt hjólreiðamaður. Sumir nánast fæðast á hestbaki. Aðrir með veiðistöng í hendi. Fyrir mér er reiðhjól einhver mikilvægasti hluturinn.

Samt eignaðist ég ekki eigið hjól fyrr en 9 ára gamall. Þá bjó ég einmitt hér í Kaupmannahöfn. Rétt hjá Trianglen á Austurbrú. Hafði þó auðvitað löngu áður lært að hjóla, fyrst á óhönduglega stóru hjóli systur minnar, hennar Æsu, og svo fékk ég stundum lánað hjólið hans Lassa, sem bjó í næsta húsi. Það var gott hjól.

Í gær hjólaði ég héðan frá Friðriksbergi og í Fælledparken upp á Austurbrú, með blað og bjór. Til að slappa af i smástund í sólinni og taka breik frá helgarverkefninu.

En það er verst að alltaf þegar ég skrepp þangað uppeftir fyllist ég svo svakalegra nostalgíu að ég nánast tárfelli. Á alltaf hálfpartinn von á að mæta sjálfum mér, brosandi níu ára gutta á fyrsta hjólinu sínu, hjólandi hring eftir hring i Fælledparken. Með reglulegri viðkomu hjá pabba eða mömmu, sem sitja á bekk og fylgjast með að ég hverfi ekki út í buskann.

Stundum stalst ég út fyrir garðinn og keypti mér danskt ópal í sjálfsala. Já - þetta var skemmtilegur tími í Kaupmannahöfn 75-76. Og lífið hafði mjög einfaldan tilgang. Að sparka bolta í frímínútum og svo hjóla og hjóla... og hjóla og hjóla... og hjóla...

Og nú er ég farinn út í kæfuhitann hérna. Að hjóla. 

Ósabraut ekki fyrir bíla?

Ótrúlega ódýr olía?

Ímyndum okkur samtal. "Rosalega er olían orðin dýr", sagði hann. "Í alvöru. Tunnan er komin langt yfir 100 dollara". Bætti hann við þegar hún leit spyrjandi upp.  Golan lék við ljósa lokkana. Hún strauk þá frá fölbláum augunum, sem alltaf minntu hann á kyrran fjörðinn. Og honum varð hugsað til tunglskinsnæturinnar góðu um páskana. "Bíddu, hvaða áttu við", svaraði hún. "Olían er skítbilleg".

Stóra spurningin er: Hvort þeirra turtildúfnanna hefur rétt fyrir sér?

Leyfum snjallri franskri konu að svara þessu. Hún heitir Veronique Riches Flores og er hagfræðingur hjá franska megabankanum Société Générale. Veronique hefur verið óþreytandi að benda á, að það verði að skoða hækkandi olíuverð í samhengi við aukna þjóðarframleiðslu helstu olíukaupendanna og heimsins alls. Og þegar það er gert, sést að vissulega er olíuverðið nokkuð hátt nú um stundir. En það hafi í reynd verið orðið fáránlega lágt, t.d. í lok 10. áratugarins. Og markaðurinn hafi hreinlega sofnað og ekki vaknað á ný fyrr en það var hnippt kröftuglega í hann, með innrásinni á Írak árið 2003.

Ég er því miður ekki með við höndina gott línurit sem sýnir þetta á heimsvísu. En læt fylgja með mynd, sem gefur svipaða vísbendingu um að allt er afstætt, þegar kemur að umræðu um hvort olíuverðiðið er óeðlilega hátt eður ei. Þetta kort sýnir þó einungis verðið miðað við hagvöxtinn í Bandaríkjunum. Skv. þessu er verðið nokkru lægra nú en var 1980 og þyrfti að vera nálægt 150 USD til að vera jafn hátt og þá var.

Þegar tölurnar eru settar í víðtækara samhengi er niðurstaðan nánast lygileg: Þá kemur í ljós að i reynd er olíuverðið nú svipað eins og það var FYRIR byltinguna í Íran 1979. Sem kunnugt er þá hækkaði olían mikið og hratt í kjölfarið, enda hrundi framboðið frá Íran.

Miðað við verðbólgu er verðið í dag eilítið hærra en það varð á árinu 1980, þegar það hreinlega rauk upp úr öllu valdi. Að því leyti er verðið nú mjög hátt. En miðað við aukningu á þjóðarframleiðslu í heiminum þyrfti verðið í dag að verða YFIR 190 USD tunnan til að jafngilda því sem var 1980.

M.ö.o.; menn geta vel haldið því fram að olíuverðið nú sé hátt. En það má líka halda því fram að sé litið til þjóðarframleiðslunnar sé olíuverðið í dag alls ekki svo óskaplega hátt. Heldur barrrasta lágt! Maður getur því með góðri samvisku verið opinn í báða enda. Hallað sér aftur í stólnum, sett upp gáfulegan svip og sagt sem svo: "Í sögulegu samhengi er líklegt að við munum sjá olíuverðið lækka. Eða hækka".

PS: Bókmenntaunnendum skal tilkynnt, þeim væntanlega til mikils léttis, að textann hér efst verður EKKI að finna í komandi jólabókaflóði.

Verð á olíu niður fyrir 130 dali

Ofsjónir?

Jæja - Guðmundur var rekinn frá Orkuveitunni. Fróðlegt væri að heyra útskýringarnar á því.

En að öðru, sem veldur mér jafnvel meiri heilabrotum! Er það sem mér sýnist; snýst tannhjólið í lógói Landsvirkjunar? Prufið að láta síðuna skrolla upp eða niður. Ég gæti svarið að mér virðist sem tannhjólið fari a snúast. Túrbína sem snýst fyrir vatnsafli?

Guðmundur hættir hjá OR og REY