Snilld

Svei mér þá ef Gísli Marteinn hefur ekki tryggt sér atkvæði mitt með því að leggja áherslu á hjólreiðastíga i Reykjavík. Reyndar bý ég Kópavogsmegin í Fossvogsdalnum, þ.a. að ég á erfitt með að standa við það að kjósa Gísla. Legg til að Reykjavík og Kópavogur sameinist í eitt sveitarfélag. Sem mætti mín vegna heita Reykjavík. Eða Ingólfsborg.

En ég er sem sagt hjólreiðamaður. Sumir nánast fæðast á hestbaki. Aðrir með veiðistöng í hendi. Fyrir mér er reiðhjól einhver mikilvægasti hluturinn.

Samt eignaðist ég ekki eigið hjól fyrr en 9 ára gamall. Þá bjó ég einmitt hér í Kaupmannahöfn. Rétt hjá Trianglen á Austurbrú. Hafði þó auðvitað löngu áður lært að hjóla, fyrst á óhönduglega stóru hjóli systur minnar, hennar Æsu, og svo fékk ég stundum lánað hjólið hans Lassa, sem bjó í næsta húsi. Það var gott hjól.

Í gær hjólaði ég héðan frá Friðriksbergi og í Fælledparken upp á Austurbrú, með blað og bjór. Til að slappa af i smástund í sólinni og taka breik frá helgarverkefninu.

En það er verst að alltaf þegar ég skrepp þangað uppeftir fyllist ég svo svakalegra nostalgíu að ég nánast tárfelli. Á alltaf hálfpartinn von á að mæta sjálfum mér, brosandi níu ára gutta á fyrsta hjólinu sínu, hjólandi hring eftir hring i Fælledparken. Með reglulegri viðkomu hjá pabba eða mömmu, sem sitja á bekk og fylgjast með að ég hverfi ekki út í buskann.

Stundum stalst ég út fyrir garðinn og keypti mér danskt ópal í sjálfsala. Já - þetta var skemmtilegur tími í Kaupmannahöfn 75-76. Og lífið hafði mjög einfaldan tilgang. Að sparka bolta í frímínútum og svo hjóla og hjóla... og hjóla og hjóla... og hjóla...

Og nú er ég farinn út í kæfuhitann hérna. Að hjóla. 

Ósabraut ekki fyrir bíla?

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 1.6.2008 kl. 13:59]

Sæll Ketill

Gott blog hjá þér, alltaf ferskri vindar. Hjólreiðar eru sannarlega skemmtileg tómstund og hana stundum við hér í Kópavoginum og ætlum að gera enn betur. Nú er verið að skoða stíg frá Vesturbæ Kópavogs yfir til Reykjavíkur. Annars af því að þú ert staddur í Kaupmannahöfn þá er nú ástandi ekki beysið í Ráðhúsi Reykjavíkur og ekki á störfin bætandi. Hins vegar er ástandið gott hér í Kópavoginum og gætum við alveg tekið að okkur verkefni. Við værum alveg til í að sameinast Reykjavíkurborg. Með því að slá saman nöfnunum Kópavogsbær og Reykjavíkurborg þá er nafnið komið Kópavogsborg.

[Kolbrún Stefánsdóttir, 1.6.2008 kl. 20:12]

Sæll flottur pistill. Ég bý Kópavogsmegin í Fossvogi og tek undir að það er frábært að hjóla hér í kring og yfir til Reykjavíkur. Ég er nú búin að vera í startholunum með að hjóla í vinnuna, sem er í Reykjavík, en alltaf er það þannig að ég veit af því að ég þarf að fara á fund eða á erindi utan vinnunnar og þarf þá bílinn. Þú finnur þér eitthvað til að kjósa hér hjá okkur í Kópavogi  en það er rétt að Gísli Marteinn hefur verið ötull í þessu efni. Ég kæri mig samt ekkert um að sameinast Reykjavík eins og Sigurður nefnir en við gætum eflaust tekið að okkur að stýra því batteríi farsællega kveðja Kolla.