2009 Missouri Energy Summit

Í dag kom ég við í fornbókaversluninni hans Braga. Og var svo heppinn að ná þar í nánast óopnað eintak af Vesturförunum hans Vilhelm's Moberg.

Einnig skoðaði ég hornið þar sem Bobby Fisher sat löngum stundum - með ævisögur merkra manna á aðra hönd og skákbækur á hina. Skákbókahillan var í þetta sinn reyndar nánast tóm. Því erlendir stórmeistarar munu hafa keypt þær flestar; skákbækurnar sem flett var af snillingshöndum sjálfs Bobby's Fisher. Þær eru að sjálfsögðu merkir gripir. 

Og hvar ég stóð þarna í Fornbókabúð Braga á horni Klapparstígs og Hverfisgötu, varð mér hugsað til þess að ég hafði alltaf ætlað mér að fara með stubbana mína í verslunina og heilsa uppá Fisher. Til að krakkarnir hefðu séð þennan einstaka snilling. Og jafnvel kanna hvort hann væri fáanlegur til að árita svo sem eins og eitt eintak af bókinni eftir þá Friðrik Ólafsson og Freystein Jóhannesson um einvígi þeirra Spassky. Einvígið makalausa hér í Laugardagshöllinni sumarið 1972; einvígi aldarinnar. Nú - eða þá einvígisbókina skemmtilegu eftir Guðmund Daníelsson.

Báðar þessar bækur hafa lengi prýtt þungar bókahillurnar á heimili Orkubloggarans og eru marglesnar. Reyndar er ég á því að einvígi Karpov og Kortsnoj á Baguio á Filippseyjum 1978 hafi ekki síður verið stórmerkilegt kalt stríð, eins og einvígi aldarinnar í Laugardalshöll. En vissulega ekki með alveg jafn magnaðri taflmennsku eins og Fisher sýndi 1972.

Ég ætlaði mér sem sagt að ná í áritun Fisher's. Sem hefði verið a.m.k. jafn notalegt eins og sú lífsreynsla þegar ég tefldi við minn uppáhalds skákmann, Mikhail Tal, í fjöltefli hans í MÍR-salnum. Sálfan Töframanninn frá Riga. Það var líklega í kringum 1986 - held að hann hafi komið hingað til að keppa á Reykjavíkurskákmótinu.

En aftur að Fisher og planinu um áritun hans. Ég bjóst reyndar alveg eins við að hann myndi kasta bókinni í hausinn á mér með einhverjum ókvæðisorðum. Var reiðubúinn að taka við þeirri sendingu með brosi á vör. En svo var hann bara allt í einu látinn, blessaður karlinn. Og tækifærið runnið mér úr greipum. Það gengur svona.

En að öðrum skemmtilegum öldungi. Sem að vísu jafnast ekki alveg á við þá Tal og Fisher, en er samt áhugaverður náungi og sannkallaður orkubolti. Þetta er kannski ekki alveg heilbrigt - en klukkustundin fyrir miðnættið hjá Orkubloggaranum nú í kvöld fór í að horfa á þetta tæplega klukkustundarlanga olíumyndband.

Og það sem alvarlegra er; bloggaranum fannst rosa gaman að horfa a þessa upptöku. 57 minutes of pure beauty! Ennþá skemmtilegra hefði auðvitað verið að vera þarna í Columbia, Missouri í hádeginu 22. apríl s.l. í eigin persónu. Og sjá gamla olíurefinn T. Boone Pickens ljóma í holdi og blóði við að segja frá sínu hjartans hugðarefni; að koma bandaríska flutningabílaflotanum af olíu og á gas og losna undan arabísku olíunni: