Volt: 1 lítri á hundraðið!

Einn af þeim rafbílum sem menn bíða spenntir eftir er tengiltvinnbíllinn Chevrolet Volt. Að sögn General Motors  fer nú að styttast í Volt‘inn, sem á einungis að eyða sem svarar 1 galloni á 230 mílur. Sem er sama og einn á hundraðið. Já - einn lítri á 100 kílómetra! Ef þetta reynist rétt eru þeir hjá GM búnir að búa til sannkallað furðuverk.

Þessa eyðsla yrði margfalt minni en uppgefin eyðsla eins helsta keppinautarins; Toyota Prius. Þar er opinbera talan í Bandaríkjunum 48 mílur á gallonið, sem jafngildir um 4,9 lítrum á hundraðið (niðurstaða Orkubloggsins var að Prius‘inn eyði reyndar um 5,9 lítrum á hundraðið í blönduðum akstri).

Margir bílaáhugamenn urðu efins á svip þegar GM tilkynnti um þessa ofurlágu bensíneyðslu nú fyrir um viku síðan. Í reynd er þessi eyðsla háð nokkuð þröngum forsendum. Þannig er nefnilega að eyðslutölurnar miðast við tiltekna meðalvegalengd sem hinn almenni vísitölukani ekur á hverjum degi. Sökum þess að rafmagnshelðslan dugir fyrstu 40 mílurnar (64 km) og umræddur meðalakstur er lítið umfram það, er auðvelt að ná bensíneyðslunni í þessum tölfræðileik undir 1 l á hundraðið.

Nú bíða menn auðvitað spenntir eftir því hvort úrskurður bandarísku umhverfisstofnunarinnar EPA (US Environmental Protection Agency) um eldsneytiseyðslu Volt‘sins verði í samræmi við þessar yfirlýsingar GM. Verði það niðurstaðan verður Volt fyrsti bíll veraldar sem kemst í þann flokk sem kallast „triple-digit gas mileage". Það táknar að viðkomandi bíll komist meira en 100 mílur á einu galloni (eyði minna en 2,4 lítrum á hundrað kílómetra). Eyðslan hjá Volt‘inum á heldur betur að sprengja þennan skala; 230 mílur á gallonið eða 1 lítri á hundraðið, sem fyrr segir!

Rétt eins og Toyota Prius verður Volt knúinn bæði með hefðbundnum brunahreyfli og rafknúinn. En Volt‘inn verður að auki þannig útbúinn að hægt verður að hlaða rafgeyminn með venjulegri heimarafstungu. Hann er sem sagt enn eitt skrefið í átt að rafbíl; s.k. tengil-tvinnbíll.

Bíllinn á að verða tilbúinn á næsta ári (2010). Þar er þó einungis um að ræða nokkra tugi eintaka, sem eru fyrst og fremst sýningareintök. Nefna má að Volt'inn á að taka fjóra farþega og ná 160 km/klkst hraða. Liþíum-jóna rafgeymirinn á að geta enst í heilan áratug og til að gera bílinn ennþá umhverfisvænni verður hægt að fá hann með sólarsellurafhlöðu á þakinu. Það verður þó ekki standard-búnaður; almennt verður rafgeymirinn hlaðinn heima við yfir nótt.

Enn eru mörg tæknileg vandamál óleyst til að Volt verði að veruleika. T.d. mun hafa gengið heldur brösuglega að láta rafgeyminn og brunahreyfillinn vinna saman sem skyldi og einnig er talsvert langt í land með að rafgeymirinn verði nægilega endingagóður til að þetta dæmi gangi upp.

Loks hljómar verðið frekar hrottalega; fyrsta kynslóðin á að kosta í kringum 40 þúsund dollara. Hjá GM binda menn vonir við að bandarísk stjórnvöld hvetji til rafbílavæðingar með skattaafslætti, sem muni koma verðinu niður í allt að 30 þúsund dollara. Til samanburðar þá kostar t.d. nýr öflugur gæðajeppi einmitt um 40 þúsund dollara þar vestra og fá má prýðilegan 5 sæta fjölskyldubíl fyrir 15-20 þúsund dollara.

Auk tæknivandamála er ýmislegt annað sem veldur mönnum efa um að þetta Volt-ævintýri gangi upp hjá GM. Þetta er í raun stærra mál en margan grunar. GM er hugsanlega að leggja allt undir. Volt‘inn á að bjarga fyrirtækinu og ef hann floppar er GM kannski endanlega búið spil. Þar á bæ hafa menn reyndar viðurkennt að jafnvel þó svo færi að bíllinn seldist eins og heitar lummur á 40 þúsund dollara stykkið, myndi verða tap á framleiðslunni. Þarna virðist viðskiptaáætlunin byggð annað hvort á mikilli bjartsýni um að framleiðslukostnaðurinn muni senn hrynja eða að ívilnanir stjórnvalda til rafmagnsbílaframleiðslu muni tryggja hagnað af Volt.

Það var vissulega nokkuð snjallt af stjórnendum GM að láta framtíð fyrirtækisins ráðast af „grænum" bil. Þessi stefna stjórnunarteymisins byggðist í raun á þeirri lymsku, að með Volt mætti nánast endalaust réttlæta skattaívilnanir, niðurgreiðslur eða annars konar stuðning úr sjóðum bandarískra skattborgara. Þar með fengi GM svigrúm til að þróa Volt‘inn og aðra rafbíla, uns hagkvæmni yrði náð.

En því miður vann tíminn ekki með GM. Þeir sukku endanlega í skuldadýið í sumar sem leið og eftir lauflétt kennitöluflakk er stærstur hluti þessa gamla bílarisa nú í eigu bandaríska ríkisins. Hvort það verður gott eða slæmt fyrir þróunina á Volt mun tíminn leiða í ljós.

Athugasemdir

[Óskar Þorkelsson, 23.8.2009 kl. 01:19]

1992 kom GM með á markaðinn bíl sem átti að eyða einingis 2.4 ltr á hundraði.

http://www.cardatabase.net/search/photo_search.php?id=00004119&size=large

Síðan kom EV1 sem var hreinn rafmagnsbíll árið 1996-99.. honum var snarlega ýtt til hliðar sem misheppnuð tilraun til rafvæðingar.

http://en.wikipedia.org/wiki/General_Motors_EV1

Volta er spennandi dæmi.. en ég sá þátt í vetur á norska sjónvarpinu sem sagði frá kínverskum rafmagnsbíl sem slær volta út á flestum sviðum.. einnig í kostnaði.

Þetta eru spennandi tímar.